von ninette » Mi 10. Jun 2015, 22:30
Kann mir jemand noch diese Sätze verbessern?
Zweifellos hat Cicero Verres angeklagt, um sich Ruhm zu erwerben.
Sine dubitatione Cicero Verrem accusavit, ut sibi gloriam acciperet.
Er zweifelte nicht, dass er ihm sagen werde, warum er sein Versprechen nicht gehalten habe.
Non dubitavit, quin se ei dicturum esse, cur promissum suum non fecisset.
Das röm. Volk hat jetzt gelernt, wem es sich anvertrauen kann und vor wem es sich hüten muss.
Populis Romanus nunc didicit, cui credere posset et quo cavere deberet.
Sag mir, ob du gehört hast, wer zum Konsul gewählt wurde.
Dic mihi, si audivisti, quis ad consulem electus sit.
Das habe ich nicht gesagt, um euch anzuspornen, sondern damit meine Stimme, die im Staat die erste sein muss, ihre Konsulatspflicht erfüllt.
Id non dixi, ut vos incitarem, sed id dixi, ut suffragium meum, quod in re publica primum esse debeat, officium consulatus compleret.
Der Anführer sagte, dass er allein aufbrechen werde, wenn sich ihm niemand anschließe.
Dux dixit se solum profecturum esse, si nemo ei adiungeret.
Ich bezweifelte nicht, dass es sehr in seinem Interesse lag, dass Milo getötet würde.
Non dubitavi, quin id eius magnopere interesset Milonem necari.
Wenn irgendein König etwas Derartiges gegen einen röm. Bürger getan hätte, würden wir es dann nicht von Staats wegen ahnden?
Si quis rex huiusmodi quid contra civem Romanum fecisset, nonne id publice vindicaremus?