bis auf den vorletzten Vers, dem ich nicht das Prädikat Hexameter zuerkennen kann
doch, mi Conse! wenn die betonung richtig erfolgt, ist es durchaus ein hexameter:
wÃe das nur möglich sei, frágst du. den lÃebenden treibt solches únrecht
Moderatoren: Zythophilus, marcus03, Tiberis, ille ego qui, consus, e-latein: Team
bis auf den vorletzten Vers, dem ich nicht das Prädikat Hexameter zuerkennen kann
consus hat geschrieben:
- Code: Alles auswählen
De suo amore
Iactor, dispereo, crucior, trahor huc miser atque huc,
Ipse ego iam quis sim nescio aut ubi sim:
Tot simul insidiis premor undique: proh dolor! in me
Saevitiae Cypris dat documenta suae.
Saevitiae documenta suae dat, ego hanc tamen unam
Depereo, utque nocet, sic libet usque sequi.
Qua siquis miserum solam me liberet horam,
Hic mihi sit Phoebo doctior et melior.
Der deutsche Hexameter schien ihm diese Eigenschaft nicht zu besitzen, und er hielt sich für überzeugt, dass dieses Silbenmaß, selbst nicht unter Klopstock’ischen und Voß’ischen Händen, diejenige Biegsamkeit, Harmonie und Mannigfaltigkeit erlangen könnte, welche Virgil seinem Übersetzer zur ersten Pflicht macht.
utque nocet, sic libet usque sequi
Desine, Paulle, meum lacrimis urgere sepulcrum:
panditur ad nullas ianua nigra preces;
cum semel infernas intrarunt funera leges,
non exorato stant adamante viae.
te licet orantem fuscae deus audiat aulae:
nempe tuas lacrimas litora surda bibent.
vota movent superos: ubi portitor aera recepit,
obserat herbosos lurida porta rogos.
sic maestae cecinere tubae, cum subdita nostrum
detraheret lecto fax inimica caput.
quid mihi coniugium Paulli, quid currus avorum
profuit aut famae pignora tanta meae?
non minus immitis habuit Cornelia Parcas:
et sum, quod digitis quinque legatur, onus.
Mitglieder in diesem Forum: 0 Mitglieder und 47 Gäste