de virtute feminea

[ille ego qui]

suntne aliqui in litterarum monumentis loci, quibus verbum virtutis - quod quin a viro sit ductum, dubium non est - cum feminis tamen coniunctum appareat. puto enim me tale quid iam vidisse (nescio an apud Tullium nostrum), sed certum locum non memini.

[Medicus domesticus]

Venit mihi in mentem Livium de Cloelia praeclara scripsisse:
Livius, ab urbe condita 2,13:
Pace redintegrata Romani novam in femina virtutem novo genere honoris, statua equestri, donavere; in summa Sacra via fuit posita virgo insidens equo....

[ille ego qui]

gratias vobis ago
agitur de ipso verbo vir-tutis

[consus]

Forsitan, Christiane, tibi placeant hi loci:
Plaut. Amph. 925; Cic. S. Rosc. 27; id. fam. 14, 11, 2; id. Att. 10, 8, 9.

[ille ego qui]

utilissimos et tu locos, mi Conse, attulisti
quo instrumento usus es ad reperiendos? an - id quod verisimiliu mihi videtur - doctrina atque memoria tua suffecit?
bene vale!

[consus]

...nescio an apud Tullium nostrum ...

Cum haec verba legerem, extemplo recordatus sum de Terentia (fam. 14) et Tullia. Quibus nominibus fretus rem expedire perrexi.