"dum ingenuus" - de Horatio, patre eius, Maecenate

[ille ego qui]

salvete sodales,
ut scripsi, nudius tertius professor noster me examinavit de Horatio, de Persio, de philologia in universum. plurimum autem locuti sumus de Horati satura sexta libri prioris.
disputabamus autem, quid sibi velle posset "dum ingenuus". Horatius enim dicit se quidem esse libertino patre natum, quod multi sibi crimini dent, unum autem Maecenatem humanitatem et virtutem nomini et famae praeponere, dummodo quis sit "ingenuus". tum laudat patrem olim servum, qui se ita erudivisset erudiendumque curasset, ut is fieri potuerit, qui sit quemque Maecenas sit amicitia sua dignatus.
professor autem sibi persuadet illud "dum ingenuus" minime significare posse, quod quidem plurimi interpretes volunt, "in servitute natum"*, sed procul dubio "edel gesinnt". nam:

- si significaret "freigeboren", hoc additamento Maecenatis liberalitas atque benignitas (et "tolerantia"**) multum minueretur.
- summa illa laus patris, quae est in extrema satura, pugnaret cum initio: pater, quem tantis laudibus effert, non inter eos esset, quibuscum vel colloqueretur Maecenas. quin etiam patre usque adeo ad sidera tollendo Maecenati latenter obtrectaret
- ita autem lepidum quendam atque argutum verborum lusum effici, ut "ingenuus" modo "freigeboren" significet (scilicet ita, ut vulgus intellegit - etiam vulgus optimorum), modo "edel gesinnt" (id quod unum Maecenas curat): Horatius igitur ait se quidem "ingenuum" non esse, tamen esse "ingenuum"

bene accidit, quod minime aegre tulit professor me contra disputare (praesertim cum argumenta eius etiam mea sponte exposuissem, quae ex ipso antea in quadam praelectione iam audivissem).
vos igitur quid sentitis de illa re et de argumentis professoris mei? nonne fortasse Maecenas ut genere nobilissimus salva fama atque dignitate ad Horatium quidem libertino patre natum descendere potuit, non tamen ad eum, qui ipse servus fuerat? unus Horatius fortasse quasi in medio positus et ad summos ascendere (si quidem illi tanta humanitate erant quanta Maecenas!) et simul - quis enim prohibere velit? - patrem ipse suum laudare potuit. de his quidem terminis - fortasse - nemo tum dubitabat - neque Horatius neque Maecenas neque pater. nescio ...
dicite!

valete



* quomodo bene dicitur: "in knechtschaft/in freiheit geboren"?
** quomodo "toleranz" Latine dicitur? quomodo "unvorgeingenommenheit"?

[ille ego qui]

Non quia, Maecenas, Lydorum quidquid Etruscos
incoluit finis, nemo generosior est te,
nec quod avus tibi maternus fuit atque paternus
olim qui magnis legionibus imperitarent,
ut plerique solent, naso suspendis adunco 5
ignotos, ut me libertino patre natum.
cum referre negas, quali sit quisque parente
natus, dum ingenuus, persuades hoc tibi vere,

eqs.

[Medicus domesticus]

ut me libertino patre natum <----> dum ingenuus

[ille ego qui]

quid vis dicere, amice? Horatius ipse in libertate natus est - ergo ingenuus appellari potest intellectu "freigeboren" -, pater non item.

[Medicus domesticus]

Um es mal auf Deutsch zu sagen :
Die Intention von Horaz ist doch klar. Einfach mal nachdenken. Woher kommt Horaz? Aus welcher Familie? Manchmal denke ich, unglaublich : ihr habt Latein studiert, aber Horaz nicht gelesen..
Mehr möchte ich dazu nicht sagen..

[ille ego qui]

quam sordida adrogantia atque superbia es! num ista ratione quaestionem solvi posse opinaris, quae per saecula viros doctissimos vexabat? in plurimis editionibus "ingenuus" vertitur "freigeboren", plurimi commentatores idem volunt. equidem professore meo quasi auctore ac teste usus argumenta proposui, quae contra valerent. ex infamibus tuis verbis autem ne hoc quidem perspicuum apparet, utram virorum doctorum turbam tu sequaris, tantummodo id, ad quantam humilitatem descendere paratus sis. o tempora, o mores!

[Medicus domesticus]

Schau eher , was die Wissenschaft schon zu dieser Frage gebracht hat...bevor du solche Fragen stellst. Besonders in deiner UniBib, die Fragen wurden schon beantwortet.

[Medicus domesticus]

quam sordida adrogantia atque superbia es!

Da schaun ma mal, was du für ein Lehrer bist. Meist sind die besten Lehrer nicht einer solchen
Art.

[Tiberis]

@ medicum

nonne hoc in foro Latine nobis est scribendum ??

[ThomasVulpius]

Per deos immortalīs! Scrībe - mehercule! - Latine! Sin aliter renasceris et multas vitas miserrimas ages, dum eam, quam nominatim appellare nefas est, Sanscritice veneratus eris.

Hocine ante rerum universitatis fīnem fīat, nemo scit nisi fatiloqua.

Descensionem (sīve incarnationem) deae Durgae expavesce!

[ThomasVulpius]

nonne hoc in foro Latine nobis est scribendum ??

Nemo umquam perpetui redincarnationum circuli redemptionem assecutus est nisi qui cottidie in Latine scribendo loquendove versatus erat. In fato praedestinato (Sanscritice: karman) sunt omnia!

[Medicus domesticus]

Scio Latine esse scribendum...
est homo, qui...

[ille ego qui]

tibi valde invideo, ut qui numquam "decorum", quod dicitur, violes semperque humaniter in omnes fori sodales te geras
maluissem equidem de re ipsa tecum disputare, quae tibi aliter atque plurimis hominibus doctis sole clarior videtur esse. vehementer doleo te cognitionem tuam nobiscum "philologis" ommunicare dedignari.
at saltem hoc velim cogites: si quid discipulus aliquis a me quaesierit, quod mihi certissimum videatur, nullus certe contemptus me prohibebit, quin id, quod ipse intellexisse mihi videar, cum eo libenter communicem, neque ignorantiam aut eius ipsius aut universorum discipulorum notabo.
sed fateor: tu magister non es, tibi ista "virtute" opus non est ...

[Medicus domesticus]

Tu eris magister. Liberi mei noverunt bene magistros. Quid multa dicam?

[ThomasVulpius]

Vae vobis! Ut in gregibus *prosōpobiblicis rixamini. Mihi credite! Obliviscimini irae atque controversiarum! Tenemini undique a puellis formosis ac ingeniosis, quae vos omnes efflīctim amant. Columbam pacis in āëra emittite! Gladios vestros in vōmeres mutate! Nam Iesus, dominus et deus noster, eos solos, qui Latine scribunt loquunturque, amat.