marcus03 hat geschrieben:Tempora linguaeque mutantur et leges in illis !
de hac disputatiuncula a nobis alio loco incohata pauca verba mihi liceat facere. scio te linguam Latinam unice amare. sed nonne linguam Latinam amas eam ipsam, quam veteres nobis reliquerunt? nonne eam ideo amas, quod ea est, quae est. quod si ita non est, i nunc ("nur zu" - semper ironice ): tuam ipse finge linguam, quam tuo arbitratu conformes mutesque. hoc autem ipsum proprium atque peculiare linguae Latinae est, quod post Ciceronianam Vergilianamque aetatem mirum in modum mutari desivit - an dicam: desita est? verba semper novanda fuisse semperque esse apparet - tempora enim mutantur, cum temporibus res, cum rebus verba -, sed hoc minime pertinet ad ipsam linguae naturam indolemque. eo autem ipso, quod lingua Latina progredi desiit - quo a ceteris omnibus fere linguis differt -, effectum est, ut aeterna et - sit venia verbo - supertemporalis fieret temporaque ipsa quasi vinceret atque superaret. hanc autem ipsam ob causam lingua Latina usis per plus dua annorum milia cum doctissimo quoque homine cum summisque litterarum luminibus, quae sunt innumerabilia, tamquam cum aequalibus conloqui nobis licet. res unica, singularis, incredibilis! hanc autem gazam atque thesaurum, quem gratis a maioribus accepimus quemque ne frustra dederint curandum habemus, quis amittet scienter nisi qui sit barbarus?
in libro satis lepido, qui inscribitur "LIBER TIBIFAS" (cf. viewtopic.php?f=18&t=38742) haec sententiola mihi perplacuit:
lingua latina non mortua, sed congelata est
neque minus pulchre hoc loco Aloisius Miraglia Italus omnium Latinissimus de illa re disserit:
https://www.youtube.com/watch?v=_OyhWKTmJBo
audi praecipue a 2:22: "quia nos loquimur semper de Latinitate viva, quae iunctura mihi minime placet ..." hoc loco etiam de studiis, quibus Vulpius noster (necnon ego interdum) sese dare solet, multa verba fiunt (quod cum ei iam dixissem, eum aegre non ferre exploratum habeo ) sed maxime agitur de emolumento maximo, quod positum est in ipsa immutabilitate et constantia linguae Latinae.
spero me neminem his locis iterum allatis nimio taedio affecturum esse.
bene vale!
Christianus